Strefy ochronne linii elektroenergetycznych w planie miejscowym

 

 

W orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się na obowiązek określenia stref ochronnych linii elektroenergetycznych, w granicach których wprowadza się ograniczenia w zabudowie i zagospodarowaniu terenu, co jest odnoszone zarówno do projektowanych linii elektroenergetycznych, jak i istniejących. W tym zakresie powoływane są najczęściej przepisy dotyczące dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku, § 314 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2019 r. poz. 1065, § 55 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych (Dz. U. Nr 47, poz. 401), czy też § 77 pkt 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 169, poz. 1650).

 

Zauważyć należy jednak, że regulacje powyższe dotyczą linii elektroenergetycznych o napięciu znamionowym powyżej 30 kV, dla linii energetycznych o napięciu poniżej 30 kV brak jest szczegółowych rozwiązań prawnych. W związku z powyższym można wskazać, że brak wyznaczenia na rysunku planu oraz opisania w części tekstowej planu linii elektroenergetycznych o napięciu niższym niż 30 kV, nie będzie stanowić naruszenia zasad sporządzania planu.