Ponowienie procedury sporządzania planu najczęściej ma miejsce na skutek uwag organów uzgadniających bądź pozytywnego rozpatrzenia złożonych uwag.
W przypadku uwzględnienia złożonych
uwag, zgodnie z art. 17 pkt 13 u.p.z.p. organ sporządzający projekt planu
wprowadza zmiany wynikające z rozpatrzenia uwag, a następnie w niezbędnym
zakresie ponawia uzgodnienia.
Z wykładni literalnej art. 17 pkt
13 wynika, że organ wykonawczy gminy rozpatrując uwagi złożone do projektu
planu, zobowiązany jest jedynie do ponowienia uzgodnień
(i to
tylko w niezbędnym zakresie). Dokonując jednak wykładni systemowej oraz
funkcjonalnej art. 17 oraz odczytując jego znaczenie łącznie z innymi przepisami
i celami jakie ustawodawca chce osiągnąć, należałoby przyjąć, że w analizowanym
przypadku uwzględniając uwagi złożone do projektu planu - w
zależności od ich charakteru oraz zakresu wpływu na ustalenia dokumentu – organ zobowiązany jest
ponowić procedurę co najmniej o etap ponownego wyłożenia do publicznego wglądu.
NSA w Krakowie w
wyroku z dnia 15 lipca 2011 r. (sygn. akt II OSK 894/11) wyjaśnił tę
kwestię
następująco: „(...)Sąd I instancji wyprowadził wniosek, że organ ten nie może samodzielnie zadecydować o ponowieniu czynności z art. 17 u.p.z.p.
natomiast to wyłącznie rada gminy w oparciu o przepis art. 19 u.p.z.p.
może przesądzić o potrzebie
ponowienia czynności z art. 17, gdy istnieją nieuwzględnione przez prezydenta uwagi do
planu. Wskazana interpretacja uznająca, że po uwzględnieniu do
projektu planu zgłoszonych uwag, prezydent miasta posiada wyłącznie
obowiązek ponowienia uzgodnień
i
to tylko uzgodnień w niezbędnym zakresie
prowadzi do wniosku, że organ ten uprawniony jest do wprowadzenia zmian do projektu
planu bez powtarzania procedury planistycznej o jakiej mowa w art. 17 u.p.z.p.
Tym samym z takiej interpretacji wynikałoby, że wójt, burmistrz albo
prezydent miasta nie ma nawet obowiązku powtórnego wyłożenia projektu
planu do publicznego wglądu, a od tego jest już rzeczywiście blisko do tego aby uznać, że
może on dokonywać uogólnionych zmian w projekcie
planu byle wynikających z rozpatrzenia uwag. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego
ten tok myślenia nie może zostać
zaaprobowany.
Wykładnia gramatyczna, choć
ważna,
to nie jest jedyną prowadzącą do poszukiwania istoty regulacji zawartej w konkretnej
normie prawnej. Dość często aby
prawidłowo wyłożyć określoną normę
trzeba sięgać do innych metod wykładni: systemowej i
funkcjonalnej. Określony przepis prawa funkcjonuje w systemie prawa i jego
znaczenie winno być odczytywane
łącznie z innymi
przepisami i celami jakie ustawodawca chce osiągnąć poprzez ustanowioną regulację prawną. Jeżeli tak, to rzeczywiste
znaczenie przepisu prawa może być inne niż
wynikałoby
to z jego literalnego brzmienia. Tak też
jest
w niniejszym przypadku. Interpretując przepisy art. 17 pkt 13 w związku z art.
19 ust. 1 u.p.z.p. trzeba mieć
na
uwadze charakter prawny uwag wnoszonych do wyłożonego do
publicznego wglądu projektu planu.”
Jak
wynika z oceny NSA, to charakter prawny uwzględnionych uwag decyduje czy i w
jakim zakresie ponowić procedurę planistyczną.
W
związku z powyższym każdorazowo w sytuacji, kiedy uwzględnione uwagi:
-
prowadzą do zmiany przeznaczenia terenu bądź warunków jego zabudowy i
zagospodarowania bądź
-
zmieniają położenie podmiotów zainteresowanych zmianami w projekcie planu (bądź
przeciwnych tym zmianom) bądź
- zmieniają
położenie innych podmiotów, do których adresowane są ustalenia planu,
należy
ponowić procedurę planistyczną co najmniej w zakresie ponownego wyłożenia
projektu dokumentu do publicznego wglądu.
Bardzo ciekawy i rozbudowany wpis. Mam nadzieję, że będą się tutaj jeszcze pojawiać tego typu posty.
OdpowiedzUsuń